Kadroya verilen 3 günlük izinde İstanbul’dan otomobiliyle Hatay’a giden ve 7. günde kurtarma çalışmalarına katılan Shukurov, yaşadığı his dolu anları anlattı.
Hatay’a gittiğini kimseye söylemeyen, Özbekistan’dan gelen kurtarma gruplarının yeleklerinden giyerek enkazlarda çalışan Shukurov, İstanbul’a döndükten sonra bunu kulüp yetkilileriyle paylaştı. Fatih Karagümrük’ün irtibat takımı, Özbek oyuncunun yıkıntı bölgesindeki kurtarma çalışmalarından görüntü yayımlayarak kendisine teşekkür etti. Bu görüntü toplumsal medyada da Aka zevk kazandı.
Türkiye halkına başsağlığı dileyerek kelamlarına başlayan Shukurov, Fazla üzgün olduğunu belirtti. Sarsıntıların akabinde internette imgeleri izlediğini ve herkesin bölgeye yardım gönderdiğini söyleyen Özbek futbolcu, “Ben bir Müslüman olarak bu türlü bir durumda oturup bekleyemezdim. Bu duruma olağan bir biçimde bakamazdım. Alelade bir durum değildi ve bunu İlah için yapmam lazımdı. Bunu yapmam gereken bir misyon olarak gördüm. Bu türlü bir durumda dışarıdan bakamazdım.” sözlerini kullandı.
Takıma verilen izinde Hatay’a gittiğini belirten Shukurov, şöyle konuştu:
“İstanbul’dan akşama hakikat arkadaşımla yola çıktık ve oradaki vaziyeti öğrenmek için Özbekistan Başkonsolosluğuyla irtibat kurdum. Özbekistan Büyükelçiliğinin orada yardım ettiğini ve çadır kurduğunu biliyordum. Onlarla Daimi temas halindeydim. Yaptığımın gerçek olup olmadığını bilmediğim için kulübe haber vermedim. Tahminen müsaade vermeyebilirler diye düşündüm. Oraya gittiğimi Fazla şahsa de göstermedim ve yayınlamak istememiştim. Gittiğimde oradaki kurtarma gruplarının kıyafetlerinden giyip, maske taktım. Başımda da başlık vardı. Tanımasınlar diye bu türlü giyindim.” açıklamasını yaptı.
“Gittiğim Lahza şok geçirdim”
Özbekistan Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev’in sarsıntının birinci gününde 100 Benlik kurtarma takımı, 100 Benlik de içinde tabiplerin bulunduğu askeri takım gönderdiğini hatırlatan Shukurov, “Ben gidip kendileriyle görüştüm ve durumu kendi gözümle gördüm. Cumhurbaşkanımız, gittiğim gün 5. uçağı göndermişti. Besin materyalleri, hastalar için gereçler ve kıyafetler benim gittiğim gün gelmişti. Gece İstanbul’dan yola çıktık, sabah Hatay’a vardık. Oradaki elçilik vazifelileri, askerler ve kurtarma gruplarıyla görüşüp, bilgi aldım. Özbek arkadaşlarım da Yemek yapıp dağıtıyorlardı. Onlarla da konuşup vaziyeti öğrendim.” formunda konuştu.
Bölgeye gittiği andaki hislerini da aktaran Otabek Shukurov, “Gittiğim Lahza şok geçirdim. Düşünün, 100 kilometre geride hayat devam ediyor, 100 kilometre gittiğinizde hayat durmuş üzereydi. çok Kötü bir durumdu ve gördüğümde kendime gelemedim. Hatay’a gittiğim birinci saatte şok geçirdim. Bölgeye bir arkadaşımla gittim. Sabah birinci olarak depremzedeler için pilav yaptım, sonra da kurtarma gruplarının yanına gittim. Bir canlı kurtarmak için caddenin içinde gezdim.” sözlerini kullandı.
“Bir hayat kurtarmak için ben de yardıma gittim ve çalıştım”
zelzele bölgesinde Çabucak her enkazın başında, “Burada abim yatıyor, burada kızım var.” diyen vatandaşların olduğunu söyleyen Otabek Shukurov, şöyle konuştu:
“Bu durumu kolay kolay anlatamıyorum. Ben bunları görünce enkazda kurtarmalara yardım ettim. Birinci gün sabah namazında kurtarma çalışmalarına başladık, saat 16.00’ya kadar canlı kimseyi kurtaramadık. Sonrasında bir enkazda Ebeveyn ve çocuğu kalmış. Yerini de Tanım etmişler. Bizim kurtarma grubumuz onu kurtarmak için çalışıyordu. Bir hayat kurtarmak için ben de yardıma gittim ve çalıştım. Kurtarma gruplarının kıyafetlerinden giydiğim için kimse bana ‘Sen kimsin, çık buradan’ demedi. Kurtarma grubundan olduğumu düşündüler. Ben de yardıma devam ettim. Oradan birini canlı çıkarmayı Fazla istedim. Tam manasıyla kıyamet üzereydi. Sonrasında bir ses geliyor, ‘canlı var’ diyorlar ve 1 dakika bile Kıymetli hale geliyordu.” dedi.
“Demirle duvarı kırdım ve çocuğun ayağında taş vardı. Taşı kaldırdım ve çocuğu çıkardık”
Kurtarma çalışmalarında enkazdan canlı birisinin çıkması için Fazla çalıştıklarını da söyleyen Shukurov, şöyle devam etti:
“O akşama yanlışsız başında çalıştığımız enkazda Ebeveyn ve çocuğun cansız vücudunu aldık. Konuşamadım. Dilimi kaybettim diyebilirim. Akşama kadar çalıştık fakat cansız vücutlarının çıkması Fazla ağır geldi. Sonrasında Yemek yapılan yere dönerken bir enkazda 8 ve 15 yaşlarında iki çocuk olduğunu duyduk. 8 yaşındaki çocuğu bir kişi, ‘Allah-u Ekber’ diyerek kucağında taşıyordu. Şok durumundaydım. Sonra ağabeyinin de olduğunu söylediler ve ben de gerisinden koştum. Spor yapmanın yararını orada gördüm ve 15 yaşındaki çocuğu kurtardık. Ayağında taş vardı ve taşı kaldırdık. Gözü biraz açıktı. Taşları çıkardıktan sonra çocuğu da çıkardık. Sonra kendi kendime, ‘Allah beni Beyhude buraya çağırmamış. En azından 1 çocuğa Yardımcı oldum.’ dedim. Kampa Geri dönerken bir anda oldu. Oradaki kurtarma takımlarını tanımıyordum. Çocuğu kurtarmaya çalışıyorlardı. Elleriyle kazımışlar orayı. Orada bir demir verdiler bana. Demirle duvarı kırdım ve çocuğun ayağında taş vardı. Taşı kaldırdım ve çocuğu çıkardık. Biz onu aldık ve hekimlere verdik. Ebeveyn ve babası ağlıyordu, biz onlardan daha Fazla ağladık.”
“Sizin derdiniz bizim sıkıntımızdır, sizin mutluluğunuz da bizim mutluluğumuzdur”
Özbek futbolcu, oradaki hislerini tam manasıyla anlatmanın Muhtemel olmadığını vurgulayarak, “Önce Ebeveyn ve çocuğun cansız vücuduna ulaştık. Sonra canlı birini kurtardık. Bu yaşıma kadar bu türlü bir durum yaşamamıştım. Şoktaydım, bu durumu anlatamam. Yalnızca ağladık. Orada elinizden Öbür bir şey gelmiyor. Zira yolda her yerde vefat edenleri görüyorduk. Kurtardığımız çocuğu, tabiplere verdikten sonra Öbür bir yere daha yardım ettim lakin orada canlı bulamadık. Bir dakika içinde biri canlı kurtarılıyor, oburunun cansız vücudu çıkarılıyor. Bunu kelamla Anlatım etmemiz Muhtemel değil.” sözlerini kullandı.
Hatay’da depremzedelerle de görüştüğünü lisana getiren Otabek Shukurov, “Depremzedeler için çadırlar kuruldu. Çadırlarda görüştüklerim oldu. Beşerler akrabalarını, dostlarını kaybetmiş ve yüzlerinden şokta oldukları belirliydi. Çocukları görüp ağladım. Orada bir aileyi görünce Nakit vermek istedim lakin ‘parayı ne yapacağım.’ dedi. Onlar her şeyini kaybetmişti, yakınlarını kaybetmişti. Onlar için paranın bir kıymeti yoktu, şok durumdaydılar. Hala zelzelelerin devam ettiğini görüyoruz. Onlar için elimizden yalnızca dua etmek geliyor. Türkiye’ye Fazla geçmiş olsun. Özbekistan ve Türkiye her Vakit dosttur. Cumhurbaşkanımız da bu bahiste Aka işler yapıyor. Sizin derdiniz bizim sıkıntımızdır, sizin mutluluğunuz da bizim mutluluğumuzdur.” açıklamasında bulundu.
“Allah benim rızkımı geniş verdi. Tahminen ben bu rızkla sınanıyorum”
Özbekistan’da yaptığı yardımlar nedeniyle devlet üstün hizmet nişanı da Meydan Otabek Shukurov, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Özbekistan’ın Kaşkaderya kentinin Çırakçı ilçesinde doğdum ve köy hayatında büyüdüm. Pandemi bütün dünyada Fazla güç geçti. Beşerler çıkıp, çalışamadı. Günlük çalışıp sırf bu kazandıklarını yiyerek geçinen tanıdığım Fazla insan var. Ben futbolcu olduğum için İlah benim rızkımı geniş verdi. Tahminen ben bu rızkla sınanıyorum. Bu türlü durumlarda ben dışarıdan bakıp duramam. Elimden gelen yardımı yapmalıyım. Şiddetli günlerde besin, ilaç yardımı yaptım. Köyde yetiştim ve orada işi olmayan beşerler vardı. Oraya bir çocuk yuvası yaptırdım, 15 mağazası olan bir Amel merkezi kurdum. İnsanlara Amel vermek için restoran, spor salonu üzere yerler açtım. İşlerimi gören Cumhurbaşkanımız da bana üstün hizmet nişanı verdi. Her gittiğimde buraları ziyaret ederim. Orada neler yaptıysam hepsini Biricik tek gezip görüyorum. Her hafta orada çalışanlardan da rapor alıyorum.”
Yorum Yok